Een drukke job waar communicatie centraal staat. Je streeft elke dag naar de perfectie zowel op het werk, in je sociale leven als jezelf. Je probeert elke dag productief en gezond te leven, je bent altijd bereikbaar voor vrienden, familie en collega’s. Je legt de lat hoog en voelt je uitgeput na een werkdag waar je steeds paraat hebt gestaan voor iedereen. Je wil rusten, maar beseft dat je nog een huishouden hebt en je nog met die ene vriendin afgesproken hebt. Afbellen voelt als falen, terwijl het net knap is om los te laten dat het allemaal perfect moet zijn.

Hoe het streven naar perfectie ons geluk in de weg staat

In een wereld waarin alles er perfect uitziet — van strakke lichamen op Instagram tot perfect ingerichte huizen en zogenaamd moeiteloze carrièresuccesverhalen — is het makkelijk om te geloven dat perfectie het doel is. We leggen onszelf hoge standaarden op, vaak zonder het door te hebben. “Als ik die promotie haal, dan ben ik gelukkig.” “Als ik vijf kilo afval, dan voel ik me goed genoeg.” Maar wat als die lat zó hoog ligt, dat we er nooit overheen kunnen springen?

Perfectionisme als sluipmoordenaar van tevredenheid

Het streven naar verbetering is gezond, maar het najagen van een ideaalbeeld dat nauwelijks haalbaar is, werkt verlammend. In plaats van trots te zijn op wat we wél doen, focussen we op wat nog niet goed genoeg is. We stellen onze eigen prestaties voortdurend ter discussie. Dat maakt niet alleen moe, het ondermijnt ook zelfvertrouwen en vreugde.

Het “alles of niets”-denken

Een veelvoorkomende valkuil is het alles-of-niets-denken: als je niet elke dag gezond eet, sport en productief bent, dan ben je “lui” of “mislukt”. Maar mens zijn betekent per definitie fouten maken, uit balans zijn, af en toe opnieuw beginnen. En precies daar — in die imperfecte realiteit — ligt groei.

Wat als “goed genoeg” echt goed genoeg is?

Geluk zit vaak in de momenten waarop we even stilstaan, niet in de eindstreep. Het zit in die ene dag waarop je wél naar buiten ging, ook al was het maar 10 minuten. In een maaltijd die voedzaam was, niet perfect. In jezelf rust gunnen, zonder schuldgevoel. Door je verwachtingen realistischer te maken, geef je jezelf de ruimte om écht te leven, in plaats van voortdurend te presteren.

Conclusie

Onrealistische verwachtingen houden ons gevangen in een eindeloze race naar iets wat nooit af is. Maar door te kiezen voor haalbaarheid, mildheid en authenticiteit, maken we ruimte voor echte tevredenheid. Perfectie is een illusie. Voldoening daarentegen, ligt vaak al binnen handbereik — als je bereid bent om ook je imperfectie te omarmen.

7 tips om los te komen van onrealistische verwachtingen

1. Stel realistische doelen
   Vraag jezelf bij elk doel af: Is dit haalbaar binnen mijn huidige leven? Breek grote ambities op in kleine, concrete stappen. Je hoeft niet alles tegelijk te bereiken.
2. Vergelijk minder, leef meer
   Social media laat vaak alleen het eindresultaat zien — niet het proces erachter. Focus op je eigen pad in plaats van je te spiegelen aan het perfecte plaatje van anderen.
3. Omarm imperfectie
   Fouten maken is menselijk en hoort bij groei. Zie een “mislukking” niet als het einde, maar als feedback om van te leren.
4. Vier kleine successen
   Wees bewust van wat wél goed gaat. Noteer elke week drie dingen waar je trots op bent — hoe klein ook. Dat versterkt een gevoel van voldoening.
5. Wees mild voor jezelf
   Spreek tegen jezelf zoals je tegen een goede vriend(in) zou praten. Vervang kritiek door bemoedigende woorden, zeker op moeilijke dagen.
6. Neem tijd voor niets
   Niet alles hoeft productief te zijn. Geef jezelf toestemming om te rusten, te niksen of gewoon even te zijn. Dat is geen zwakte, maar zelfzorg.
7. Stel prioriteiten op basis van waarden, niet druk van buitenaf
   Wat vind jij belangrijk? Wat past bij jouw leven, jouw energie, jouw situatie? Laat dat de basis zijn voor je keuzes — niet wat “zou moeten”.

Wat is jouw tip om minder streng voor jezelf te zijn?